گریس، ماده جامد یا نیمه جامدی است که از یک ماده روان کننده و یک ماده سفت کننده تشکیل شده است. جهت روانکاری ماشین آلات صنعتی در صنایع و نیز مصارف خانگی مورد استفاده قرار می گیرد.این ماده یک روان کننده بوده و حالت روغنی و چرب دارد. مشخصات و کیفیت انواع گریس به نوع و مقدار ماده غلیظ کننده، مواد افزودنی، مشخصات روغن پایه و همچنین فرایند تولید گریس بستگی دارد.
روش تولید
برای تهیهٔ گریس ابتدا صابون فلزی مورد نیاز از ترکیب آمینو اسید و قلیای فلزی (لیتیم، سدیم یا کلسیم) تهیه شده و سپس در دستگاه مخصوصی، روان ساز به آن افزوده میشود. برخی از انواع خاص گریس فاقد صابون فلزی بوده و از خاک معدنی بنتونیت برای تغلیظ استفاده میشود.
قسمت‌های تشکیل دهنده گریس
روغن
ضخیم کننده
افزودنی‌ها
موارد مصرف گریس از گریس برای روان کاری جاهایی استفاده میشود که امکان روان کاری مکرر توسط روان ساز مایع وجود نداشته یا مقرون به صرفه نباشد. (مانند قطعات متحرک جلو بندی خودرو) گریس‌ها برخلاف روغن‌ها وظیفهٔ خنک کنندگی و پاک کنندگی را نمیتوانند انجام دهند بسیاری از نیروهای محرکه بدون استفاده از گریس قابل استفاده نیستند
مزایای گریس
تعداد دفعات روان کاری با گریس در مقایسه با روغن کمتر بوده و این امر باعث کاهش هزینه و تعمیرات میشود کاهش هزینه‌ها و کاهش مصرف از دیگر مزایای استفاده از گریس است گریس به عنوان یک مانع برای ورود گرد و خاک یا خروج برخی مواد از ماشین آلات عمل میکند در مقایسه با روغن، گریس برای مدت بیشتری روان کاری را ادامه میدهد گریس مانند یک لایهٔ نرم بین قطعات قرار گرفته و باعث کاهش صدا و ارتعاش و کارکرد روان در برخی دستگاهها مانند چرخ دنده‌های بزرگ میشود
مقایسه گریس با روغن
گریس‌ها دستگاهها را در زمان کارکرد خنک نمی‌کنند روغن‌ها به سهولت در مجاری دستگاهها نفوذ پیدا می‌کنند ولی این مسئله برای گریس‌ها یک نقطه ضعف است روغن‌ها از نظر نگهداری در انبارها مزایای بهتری دارند
